SSEC 2016, Singlespeed European Championship in Kobarid, Slovenie.

Bart en Severine van Team Trail-addicts zijn afgelopen maand afgereisd naar Slovenie om mee te doen aan de SSEC. Een korte impressie van een bijzondere trip!!

Samen met 5 anderen reizen we af naar Kobarid. Wij zijn nog nooit in Slovenie geweest en weten ook niet wat we moeten verwachten van de omgeving. Het enige dat we zeker weten is dat het een goedkoop land is. Hier kun je nog eens fatsoenlijk uit eten voor een paar euries.Onderweg naar Kobarid valt ons meteen de enorme schoonheid van de natuur op. Via een mooie pas rijden we vanuit Italië het land binnen. Hier kunnen we ons wel een paar dagen vermaken op de fiets.

Dag 1.

Zoals gezegd staat deze vakantie vooral in het teken van het singlespeed event en hebben de meeste van ons ook alleen de singlespeed mee. De klimmetjes zijn hier behoorlijk en al helemaal met een singlespeed, Severine heeft de afgelopen week meegedaan met de Roparun (als begeleidend fietser) en heeft de keuze gemaakt om ook een bike mee te nemen met versnellingen. Klimt toch wel lekkerder als je net van Parijs naar Rotterdam hebt gefietst.
Voor deze dag hebben we samen met nog een groepje Nederlanders en een Belg een gids geboekt die ons de mooiste plekjes van de omgeving laat zien. We gaan de zipline-tour doen. Het is grijs en regenachtig en na een 1,5 uur klimmen en zeiknat te worden worden we getrakteerd op een super mooie trail naar beneden. Het niveau in de groep is verschillend maar iedereen heeft het naar zijn zin ondanks de regen. Voor Severine is de afdeling best spannend maar is trots dat ze zoveel heeft gefietst. Helaas gooit de regen toch roet in het eten en kunnen we de tocht niet afmaken, dit omdat de zipline erg koud zou worden omdat we op elkaar moeten wachten. Onze gids vroeg ons of we morgen ook plannen hadden, uiteraard hadden we die maar dit tochtje wilde we ook niet missen dus afgesproken dat we de volgende dag om 10 uur weer paraat stonden..

Dag 2

We worden weer opgewacht door de gids van gisteren en gaan gezamenlijk verder waar we gisteren waren gebleven. Aan het weer zal het vandaag niet liggen 25 graden en veel zon. Met een zonnetje erbij is de omgeving nog veel mooier. Na 2 keer een dal van ca. 150m diep te zijn over gestoken met fiets en al gingen we weer verder met de tocht. Dat houdt in weer spannende singletracks en een prachtige omgeving. We daalden verder af langs het water de Soca richting Kobarid. Toch duurde de tocht langer dan gedacht omdat de gids ons de mooie routes liet zien, dus dat was geen straf.

Vervolgens werden we om 3 uur verwacht voor een history, cheese en beer tour. Zoals de naam al zegt, we gaan eerst de geschiedenis van Kobarid in de eerste wereld oorlog bekijken om daarna kaas te proeven en te eindigen in een kroeg waar we een lokaal biertje kregen. Wij als geen bier drinkers vonden het zelfs wel goed te drinken. Al is het niet zo dat we hem daarna nog een keer zouden bestellen.

’s Avonds met een heel stel Nederlanders uit eten geweest. Maar optijd naar bed want……Morgen is de race nog

De Tocht

De tocht of ook wel de race genoemd start vandaag. Wie gaat naar huis met de titel European Champion Singlespeed? Voor degene die nog nooit naar een singlespeed evenement zijn geweest is het misschien ff wennen……. Ken je de uitspraak: een beetje vreemd maar wel lekker!  Zo kunnen we het evenement het best omschrijven! ERG lekker!

Zoals altijd is de start een le man’s start, dat houdt in dat alle fietsen op 1 plek worden neergelegd. Deelnemers moeten daarna naar een ander veld waardoor ze geen zicht meer hebben op de fietsen. Alle fietsen worden dan verplaats en anders neergelegd. Kortom als het startschot klinkt dan is het eerst rennen naar het veld om vervolgens je fiets te gaan zoeken. 

Gelukkig hadden we hem beide best vlot en kunnen we aan de tocht beginnen. We wisten 1 ding dat het 3 rondjes zouden zijn, maar hoe groot en hoe lang je bezig bent…. Geen idee…

Het eerste rondje was pittig! Als alle drie de rondes er zo uitzien dan wordt het hel! Gelukkig was de 2de ronde aanzienlijk korter. De tocht kende mooie weggetjes, spannende afdalingen en pittige klimmetjes! Zeker voor je singelspeed.

Het leuke aan deze wedstrijd is dat je nooit weet waar je aan toe bent. Dit keer dus ook niet… de eerste 4 die over de streep kwamen moesten uit eindelijk nog battelen voor hun plaats. Kortom nummer 4 kon alsnog winnen. De battle bestaat uit een klein parkoers waar je heen en weer moet zigzaggen om pionnen heen om vervolgens halverwege een halve liter bier achter over te slaan en weer terug te fietsen langs de zelfde route.

Na de battle hadden we een diner en de avond werd afgesloten met een band.

Dag 4 

The day after! In zo’n mooie omgeving met zo veel leuke en gezellige mensen kan je natuurlijk niet stil zitten. Sommige wilde nog een rondje fietsen, andere gingen raften op de Soca. Bart ging mee fietsen en Severine ging mee raften. Bart had een super mooie maar lange tocht voor de boeg. Over hele mooie natuurlijke trails, stijle afdalingen met mooie switchbacks!

Severine had het ook super leuk tijdens raften. Redelijk wild water en we kregen nog een extra 4 km aangeboden, omdat het kan…

Dag 5 

De volgende dag gingen de meeste naar huis. Wij blijven nog een dagje om gewoon samen nog de omgeving te verkennen alleen dan met de auto, we hadden immers genoeg kilometers in de benen! En voor de terugreis moeten we natuurlijk wel een beetje uitgerust te zijn.

SSWC 2016 Australie here we come!!