Review: Shoefresh Opod schoendroger én -verfrisser

Ja, mountainbiken is een zomersport. Daar zijn wij het met z’n allen wel over eens. Ook al denkt een deel van Nederland nog dat het een winters alternatief voor wielrennen is: “lekker door de modder baggeren”. Maar hoe je het ook wend of keert: iedere mountainbiker krijgt weleens natte voeten. Want “Maart roert z’n staart”, “April doet wat ‘ie wil” en zo kennen we er nog wel een paar. Dus zo zitten we heel regelmatig tijdens het poetsen van onze fiets ook onze fietsschoenen vol te proppen met kranten. Hopen dat het op tijd droog is voor de volgende rit… Even bij de verwarming binnen zetten? Dan stinkt ineens het hele huis naar je schoenen, al dacht je nog dat je geen last had van zweetvoeten.

Daar is nu een oplossing voor: de Shoefresh Opod schoenverfrisser. We ontvingen een exemplaar om eens uit te proberen.

Uitpakken en klaar

Heel fijn: eindelijk een product dat direct gebruiksklaar uit de doos komt. Stekker erin in gaan!

De naam “opod” deed me eerder vermoeden dat er iets van pods, tabletten of navullingen in gedaan moeten worden voor het verfrissen van je schoenen. Maar dat is juist niet het verhaal! De Shoefresh Opod maakt namelijk is namelijk een toestel dat zorgt voor warme luchtventilatie en reiniging door ozon, oftewel actieve zuurstof. En ozon is de “enkelvoudige stof” van het element zuurstof, dat we kennen als O2 en in onze lucht voorkomt. En waar zuurstof ervoor zorgt dat we blijven leven, is ozon formeel schadelijk voor de mens. Schrik hier niet van, want Shoefresh is hier heel transparant over en is CE goedgekeurd en 100% veilig bevonden. Ozon vervalt binnen enkele minuten weer tot zuurstof. En heeft zo’n lage waarden dat er totaal geen gezondheidsrisico of gezondheidswaarschuwing nodig is.

Hoe het werkt

De bediening is kinderlijk eenvoudig. Zodra je je (mountainbike)schoenen over de houders plaatst, start het programma al. Je kiest voor een stand (Sport, Sneaker of Leather) en je ziet vervolgens de duur (30 tot 60 minuten) en graden Celsius die bij het programma hoort.

De Shoefresh pakt bacteriën en schimmels aan door de actieve zuurstof (ozon). Dit werkt desinfecterend. En door de warme lucht drogen je schoenen. Twee functies in één dus.

En als je gewend was om sprays of poeders te gebruiken voor stinkschoenen, dan is dit een véél betere keuze. Die middeltjes bieden maar een tijdelijke oplossing, maar de Shoefresh Opod pakt het probleem bij de oorzaak (bacteriën) aan.

Wachten op een plensbui

Dat desinfecteren is harder nodig dan je denkt. Negen van de tien keer zet ik mijn fietsschoenen na een rit weg zonder ernaar te kijken. Zand, zweet, modder. Ik doe er niets mee. Alléén als de binnenzolen echt nat zijn van de regen, of wanneer ik de veters niet eens meer kan terugvinden van de modder, dan gooi ik er wat krantenpapier in.

Maar met alle keren dat ik m’n schoenen zomaar wegzet worden ze tóch minder fris.

Ik heb in de afgelopen maanden meerdere natte schoenen op de Shoefresh Opod gehad: van wandelschoenen tot kinderlaarsjes en van flatpedal mountainbikeschoenen tot wielrenschoenen met carbon zool. Alle schoenen werden droog. Vaak was met drijfnatte schoenen wel een herhaling van een programma nodig, maar dat geeft niet. Zolang je de volgende dag maar weer een fris paar droge schoenen hebt.

In gebruik

Plaats de Shoefresh Opod in een goed geventileerde ruimte. Dat kan al je halletje zijn en hoeft helemaal geen grote ruimte te zijn. Al is het maar omdat de schoenreiniger ook wat geluid maakt (vergelijkbaar met een ventilator).

En zoals gezegd: gebruik ‘m vaak! Want er is herhaling nodig om schoenen (die al een beetje ruiken) helemaal fris te krijgen. Maar heb je nieuwe schoenen en je gebruikt de Shoefresh Opod, dan zullen ze reukloos blijven. En met deze gedachten is de 90 dagen bedenktijd ook een erg goede zet van het merk.

Voor wie?

Dit apparaat is haast een must voor woon-werkfietsers die door weer en wind forensen. Want de volgende dag wil je wel droge schoenen. Maar ook voor degene die meerdaagse mountainbiketrips doen. Want op je geplande mountainbikevakantie ga je iedere dag fietsen: weer of geen weer. En een extra setje kleding heb je wel, maar een extra set schoenen niet altijd. Bovendien is hij is best handig mee te nemen: het is geen reusachtig ding. Wij zijn enthousiast en blijven ‘m gebruiken. Oók wanneer we geen drijfnatte schoenen hebben.

Als doorgewinterde mountainbiker weet je hoe belangrijk bescherming is. En we weten ook allemaal dat je de hardste crashes hebt als je nét een keer niet je kniebeschermers aan hebt wanneer je een eenvoudig flowtrailtje pakt… Beschermers (helm, knie, rug & borst) moeten dus aanvoelen als “een tweede huid” en vooral niet als een beperking voelen.

Inmiddels heb ik heel wat rugprotectors gehad. Die trek ik aan voor dagjes trails rijden en bikepark-bezoekjes. Maar steeds vaker voelt alleen een rugbeschermer niet meer safe genoeg, daarom ging ik eens shoppen naar de combi van chest- & back-protector om ook de vitale organen aan de voorkant te beschermen.

Mét D3O

Zo kwam ik de Demon Ghost D3O chest & back protector tegen. Hoewel het voor mij een nieuw merk is, ben ik onder de indruk van de kwaliteit! Bovendien wordt de D3O technologie bij veel meer toonaangevende merken gebruikt. Dit materiaal is flexibel en zacht bij normaal gebruik, maar wordt hard bij impact om je te beschermen tegen de impact bij een val.

Demon is trouwens ook helemaal geen onbekende. Al ruim 25 jaar is het met een breed assortiment aan protectie voornamelijk bekend in de snowboard- en skiscene. Anders dan de volledige “harnassen” (met schouder- en armbescherming) is deze Demon Ghost D3O meer een “torso protector”. De rugbescherming loopt ver genoeg door over je ruggenwervel, maar zonder in de weg te zitten als je bijvoorbeeld een hipbag draagt. En de borstbescherming beslaat simpelweg gewoon je hele borst boven je buik.

Comfort en pasvorm

Van de drie beschikbare maten (S/M, L/XL, XXL/XXXL) past de kleinste mij prima, met mijn 70 kg en 1.81 meter.

De protectie heeft de EN 1621-2 norm voor de rug en EN1621-3 Type A voor de borst. Dit beschermingsniveau zijn random cijfers voor de één, maar cruciale cijfers voor de ander. Fijn om te weten dat je geteste en gecertificeerde rug- en borstbescherming hebt én je hebt natuurlijk 2 jaar garantie. Maar belangrijker nog is dat de pasvorm oké is. Dankzij het ergonomische ontwerp sluit het vest perfect aan op het lichaam zonder de bewegingsvrijheid te beperken. Het gebruik van ademend materiaal zorgt ervoor dat je zelfs tijdens intensieve ritten koel en comfortabel blijft. De brede – met klitteband verstelbare – banden maken het gemakkelijk om een perfecte pasvorm te vinden, ongeacht je lichaamsbouw.

Het is een risico bij torso protectors dat de banden over je sleutelbeen/schouder wat kunnen irriteren, maar bij deze Demon protector heb ik daar compleet geen last van gehad. Ik heb ‘m het vaakst onder mijn mountainbikeshirt gedragen, met nog een dun zweetshirtje ónder het Demon vest. Maar je kunt ‘m natuurlijk ook over je shirt dragen. Eigenlijk wel de coolste en meest “racey” look.

Het belangrijkste is natuurlijk dát je ‘m draagt. Hoewel ik geen andere bescherming dan een helm draag bij een Nederlands XC-rondje, draag ik de protector juist standaard bij ieder rondje in het buitenland. Dat maakt ook dat je gemakkelijker even de uitdaging opzoekt.
In Nijmegen moet ik me er dan ook van weerhouden om underbiked en zonder protectie de gap-jumps te pakken als ik “toevallig” door Bikepark Mook kom tijdens een XC lap. Goede protectie geeft vertrouwen om dat wel te doen.

Crashtest

Tot nu toe heb ik pas één keer bodemonderzoek gedaan met het vest aan. Maar wel direct op de stenige ondergrond van Finale Ligure (Italië). Dat was best een harde crash met de nodige krassen en blauwe plekken op armen en benen. Maar totaal geen last van mijn rug of borst. Waarmee ik grond precies heb geraakt weet ik niet, maar met een paar keer rollen over de stenen, moet dat zeker ook mijn rug zijn geweest. Fijn. De protector doet z’n werk dus. En toonde geen slijtsporen of zichtbare impactschade.

Conclusie

Op zoek naar een protector met het hoogste beschermingsniveau? Dan is de Demon Ghost D3O zeker een optie die je moet bekijken. Kende je het merk nog niet? Nou, dat is helemaal geen probleem. Je kunt volop vertrouwen op de D3O technologie die in zoveel bescherming wordt toegepast. En je kunt zelf kiezen of je ‘m zichtbaar (over je kleding) draagt of nagenoeg onzichtbaar (onder je kleding). De prijs-kwaliteits-verhouding is dik in orde en natuurlijk moet ‘ie standaard in je fietskledingkast hangen om te voorkomen dat je vergeet dat protectie gewoon onderdeel is van je bike-outfit “au, had ik mijn protectie maar gedragen”…

Verkrijgbaar bij demonunited.eu

Op pad met een fietsendrager? Dat kan. Maar er zijn ook zoveel redenen om je mountainbike binnen in je (zelfbouw)camper te willen hebben staan. Minder diefstalkans bij parkeerplaatsen en overnachtingen, geen nattigheid of olie op je fiets van het wegdek en je kunt wat harder doorrijden zonder fietsendrager achter je…

Wij kozen in elk geval met onze zelfbouwcamper voor een ruime “garage” waarin de fietsen gemakkelijk passen. Met een hoogte van ongeveer 90 cm en diepte van 170 cm passen vrijwel alle fietsen: met dropperpost omlaag en voorwiel eruit. Nu nog een geschikt systeem vinden om de bikes op te monteren.

Het systeem

Onze keuze viel op Fix-fork voorvorkhouders: een eenvoudig maar tegelijk veelzijdig systeem, waarvan je alle losse onderdelen makkelijk via de webshop bestelt. Onze boodschappenlijst:

• Een aluminium profiel (breedte naar eigen keuze)
• Twee draaiknoppen met schroefdraad en insert nuts voor de houten ondervloer
• Glijmoeren met bouten om de Fix-fork vorkhouders op het alu profiel vast te zetten
• Vorkhouders (laag model)
• Verschillende binnendelen: 15*110 steekas, 15*110 Rockshox steekas & 12*100 steekas (racefiets)

De prijs van het winkelmandje viel me allezins mee! Ik kan niet gauw alternatieven vinden die goedkoper zijn. Maar bovenal: Fix-fork heeft veelzijdige montage-opties.

Montage

De montage in de camper ging ontzettend eenvoudig: het aluminium profiel kwam binnen op de gewenste breedte met voorgeboorde bevestigingsgaten. Het plaatsen van de vorkhouders is daarna net zo eenvoudig. Op het “droge” heb ik alle fietscombinaties al eens geprobeerd om te checken welke bikes ik naast elkaar gemonteerd krijg. En in welke montagehoogte ze moeten verspringen om als een puzzel zoveel mogelijk fietsen op een kleine oppervlakte in de camperbus te krijgen.

Met die “puzzel” kwam ik erop uit dat ik voldoende heb aan alleen de laag model Fix-fork vorkhouders. Die heeft een maximale montagehoogte van 101 mm (boven het aluminiumprofiel van 16 mm), met een verstelbereik van 60 mm. Er is ook een hoog model Fix-fork vorkhouder verkrijgbaar (max. montagehoogte 261 mm, met een verstelbereik van 130 mm).
Dat verstellen in hoogte is handig. Met twee boutjes stel je een andere hoogte in. En daarmee kun je heel gemakkelijk voorkomen dat alle mountainbikesturen elkaar in de weg zitten.

Het aanpassen van de montagepositie is – naast de montagehoogte – ook nóg ruimer: de sleuven op de schroefplaat van de vorkhouder geven de mogelijkheid om de hele houder meer naar voren of achteren te plaatsen op het alu profiel. Zelfs schuin monteren is mogelijk. En dát is precies de manier om vier (of meer) mountainbikes te monteren en ze met brede sturen ook individueel van elkaar in of uit te kunnen laden. Dat bleek nog weleens handig om te shuttlen met de bus, of even snel je eigen fiets uit te laden om ‘s ochtends verse broodjes te halen in het dorpje naast de camping.

Doordacht en duurzaam

Op het aluminium profiel zitten ook twee montagesleuven. Ook dat is een ontzettend goed doordacht principe. Het is dé manier waardoor ik met het verstelbereik van de Fix-fork vorkhouders zowel mijn mountainbikes als racefiets kan meenemen. Voor mijn MTB’s met slacke geometrie en lange wielbasis moet de Fix-fork vorkhouder dicht bij de achterdeuren van de camper gemonteerd worden. Terwijl de racefiets met krom stuur, lange stuurpen en steile voorvorkhoek heel ver naar achteren op het montageprofiel moet worden geplaatst om de achterdeuren niet tegen de remhendels dicht te slaan.

Chapeau voor de ontwerper!

Made in Belgium

En die ontwerper komt uit België. Dat betekent ook dat je online bestelling al binnen enkele dagen bij je voor de deur staat! En heb je vragen of bijzondere verzoeken (ik zag wat foto’s van Fix-fork montage op een zonnedek van een boot…), dan ben je ook snel geholpen!

Oprichter Johan Gantois heeft een duurzaam ontwerp. De metalen Fix-fork vorkhouders en bevestigingsbouten zijn solide en zullen niet snel slijtsporen vertonen. Het idee om binnenin de vorkhouder de kunststof “inserts” te kunnen wisselen is perfect. Ik heb meerdere inserts: voor normale boost en Rockshox voorvorken (15*110 mm) en racefietsen (12*100 mm). Tot nu toe zijn er nog geen fietsvrienden geweest waarvoor ik niet de juiste inserts had. Maar besluit ik om in een gekke bui een fatbike (15*150 mm) te kopen, of een old school racefiets met snelspanner, dan heeft Fix-fork daar ook de inserts voor, die je koopt voor ongeveer €25.

In gebruik (duurtest)

Na het afronden van de camperbouw zijn er al veel fietstripjes en heel wat verschillende fietsen gemonteerd geweest op de Fix-fork houders. Ik kan met zekerheid stellen dat alles past. De M6 bouten om de vorkhouders te verplaatsen zijn al vaak los geweest en weer vast gezet. Ook die blijven piekfijn in orde en draaien er na een half jaar nog net zo soepel in.

Gedoe om de fietsen in en uit te laden? Nee hoor, helemaal niet. Het voorwiel demonteren en de voorvork op de houder draaien met de steekas kost me net zo weinig tijd als vastmaken op een reguliere fietsendrager. Daar is het vaak een enorm heidens karwei om 3 fully’s op één fietsendrager passend te krijgen.

De voorwielen plaats ik los in een wieltas in de camper, of geklemd tussen de fietsen in. Tip voor Johan: produceer een paar mooie wieltassen (met Fix-fork logo), want die zijn eigenlijk wel een must-have.

Bekijk het assortiment: fix-fork.com

Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de tijd op de klok zou gaan, maar het een “People Choice” zou zijn, dan zou Johannes von Klebelsberg ongetwijfeld hoog hebben gescoord.

Hij viel op door als onbekende naam als 16e (!) te kwalificeren en op race-day als 31e te eindigen. Veel net-niet toprijders en privateers zien we niet in de Redbull livefeed. Deze keer dus wel. En Johannes kreeg in het commentaar van Rob Warner direct de bijnaam “the denim destroyer”, omdat hij daadwerkelijk in een spijkerbroek zijn racerun deed. Het zag er alleen maar nóg stijlvoller en casual uit, terwijl hij daar een ongekende prestatie neerzette.

Natuurlijk was Johannes altijd al een rappe racer, die al veel vaker op het podium stond in zijn thuisland Italië. Recent popte er een advertentie op van zijn bedrijf Destroyer. Met… je raad het al: biking jeans!

Tijd om die eens te testen

Volgens Johannes zijn jeans ideaal om in te mountainbiken. Groot, voldoende zakken én ze scheuren niet zomaar bij een val of als je flatpedal erin blijft haken. Jeans zijn eigenlijk perfecte downhill pants, zolang het stretchy jeans zijn.

En dat is ook onze ervaring na enkele maanden ermee te hebben gereden. Duurzaam, functioneel (want: veel zakken én je hoeft je niet om te kleden als je bijvoorbeeld direct vanuit kantoor naar de pumptrack gaat) en het geeft een vleugje stedelijke “flair”.

Voor deze review ontvingen we de Destroyer DH1 en Destroyer DH2. Afgelopen najaar heeft het merk namelijk al een tweede versie van de jeans geïntroduceerd. We duiken zo in op de verschillen.

Eerste indrukken

De riding jeans zijn gemaakt van hoogwaardig denim, en hebben een casual uitstraling met versterkte stiksels en versterkte delen, waardoor ze bestand zijn tegen een valpartijtje.
De pasvorm is comfortabel en beperkt je zeker niet. De broek is niet te stijf en heeft een lekkere 4D stretch, waardoor ook je kniebeschermers er goed onder passen, zonder dat de broek heel erg trekt. En het is fijn dat het niet “zomaar” een jeans is als alle andere in je kast, maar echt een doordachte mountainbikebroek. Getuige de ratel-sluiting in plaats van een knoop en de superdry denim stof zodat je broek ook redelijk snel droogt na het zweten (of door modderpoelen rijden).

Rijtest en crashtest…

In bikeparks zie je veel downhillers het hele jaar door in lange broek rijden. Wanneer is nou de laatste keer dat je een DH World Cup rijder in shorts hebt gezien? Ik kan het me niet heugen. Zelf rijden we eigenlijk alleen met een lange broek als de temperatuur erom vraagt. Dus vanaf 15 graden rijden we liefst in shorts.

Maar deze Destroyer jeans ben ik inmiddels toch wat langer aan het dragen dan alleen in de herfst en winter. Het denim materiaal is verrassend ademend, zelfs tijdens langere enduroritten. Bovendien heeft de stof bewezen dat het scheuren en schuurplekken kan weerstaan. In Finale Ligure heb ik een goede crash gemaakt, waarbij mijn knie zelfs ónder mijn kniebeschermer is geschaafd. De kniebeschermer bleef wel op zijn plek zitten (en deed z’n werk). Maar de broek vertoont helemaal geen schade of schuurplek, zelfs geen losse naden.

Ik waardeer vooral de versterkte knieën en zitvlak van de broek. Plekken waar de meeste mountainbikebroeken snel slijtage vertonen. Waarschijnlijk heeft the denim destroyer echt gelijk dat jeans eigenlijk heel geschikte bike pants zijn.

Het is niet wekelijks geweest, maar ik heb de jeans ook wat vaker als dagelijks gebruik gedragen. De klassieke denim look past naadloos van mountainbike avonturen tot in je kantooromgeving of werkplaats. En die keer dat ik zó in dezelfde kloffie van de bureaustoel op de fiets kon springen voor een pumptrack rondje voelde heel cool.Net als je Levi’s of Diesel jeans heeft de broek iets merk-herkenbaars. Voor de Destroyer jeans is dat de rode broekzakrand. Leuk om eens in de stad te spotten, in je locale (fiets)café.

DH1 vs DH2

Hoe zit dat nu met die twee modellen? Nou, de keuze is gemakkelijk. Wil je klassieke lichte jeans? Dan is daar de DH1. Wil je een zwarte jeans? Dan is het de DH2.

De DH2 heeft een paar extra’s, zoals: een rits op de linkerzak (handig als je je telefoon écht niet kwijt wil raken op de trail), een klein zakje voor een liftpas, net iets meer ruimte en meer versteviging op de knieen om je kniebeschermers goed onder aan te kunnen.

Conclusie

Wij zijn fan van de broeken. “Work less, ride more“ komt nog dichterbij, nu ook de kleding van werk en fietsen overlapt. Het is gewoon een goed product. Waarbij ik soms even moet zoeken op welke kledingstapel ik de broek heb gelegd (normale kleding vs. fietskleding).