Mountainbike training in Remouchamps we spelen vandaag Tikkie

Mountainbike training Remouchamps

Tikkie jij bent hem, mountainbike training.

Hoe kan jou zonder dat er een wedstrijd is toch ervoor zorgen dat je alles uit jezelf haalt? (Onze challenge om beter te worden, veel beter) Timen is natuurlijk een goede optie, maar kost altijd een hoop voorbereiding. De timer moet beneden worden gezet en de horloges moeten worden ingesteld. Niet heel handig. Na heel lang en heel diep 😉 te hebben nagedacht hadden we het! Tikkie jij bent hem, de ultieme mountainbike training! (Dachten we…)

Jessica van MTBVerbier heeft ook Remouchamps trails leren kennen

Al jaren rijden we samen met Erik en Jessica mee op de trails in Zwitserland. Het was erg leuk dat ze spontaan mee kon vandaag. Jessica was zonder fiets en zonder mtb kleding in Nederland. Wat spullen bij elkaar gezocht voor Jess en klaar om onze favo spot in de Ardennen aan Jess te laten zien.

De achtervolging ingezet in remouchamps, mountainbike training

Remouchamps het Enduro decor voor de mountainbike training.

We zitten midden in de herfst en het regent al af en aan de afgelopen periode. Dat het glad kan worden op de toch al technische trails in Remouchamps wisten we. Remouchamps heeft tal van zeer uitdagende Enduro trails welke in het droge weer al best uitdagend zijn. We dachten inmiddels al best wat gladde trails gewend te zijn. Deze dag bleek next level glad. De hele top laag van de trails zat een soort van los op de onderlaag. Begint met blauw op de La Wasflam (trailforks) welke nog prima te doen was. Vervolgt met de La Wasflam waarbij we overstappen op de La Wasse (rode trail). Hier zitten al best wat steiler secties in die normaal prima te rijden zijn. Vandaag begon hier het glij feest direct! Op de rode trail horen we Jess joelen van plezier, verrast door het technische niveau hier. “Dit was een rode trail he Jess”, “wat echt??” Op naar zwart dan!

Het jachtseizoen is geopend!

Het tikkertje spelen op de trail bleek al snel niet een heel goed plan, zeker niet in deze condities. Inmiddels kan ik (Rik) Nico steeds beter bij houden maar als het zo glad is trek ik te veel aan de “zekerheidsrem”, Nico niet die vlamt door! Dat doorvlammen resulteerde overigens wel in wat crashes hier en daar… We stoppen met Tikkie spelen, omdat het simpelweg te gevaarlijk is. We toveren Tikkie om tot de Chase. Later beginnen en proberen steeds dichter bij te komen. De Chase kreeg vandaag toch een wat andere wending. Veel trails bleken dicht omwille van het jachtseizoen. Na 3 trails te hebben gereden besluiten we af te haken. Te nat, te glad en een groep jagers die ons achterna gaat hadden we ook niet zoveel zin in…

Het was glad op de trails in remouchamps 3de crash van Nico

by Rik Harms

Try to fly at bike park Mook

Try to Fly @ Bike park Mook

Elke dinsdagavond proberen we bij elkaar te komen en een specifieke mountainbike-skill aan te pakken. Doel is om onze skillset te vergroten en zo over de hele breedte betere mountainbikers te worden. Onze doelstelling ligt hoofdzakelijk binnen Enduro. Oftewel: de technischere afdalingen beter kunnen rijden. Wat doen we dan in bike park Mook?

Airtime lijkt niet direct verbonden te zijn met Enduro rijden en toch is dit een belangrijke skill die je maar beter goed kan beheersen! Regelmatig kom je secties tegen waarbij het simpelweg makkelijk is om er overheen te vliegen dan alle impact te absorberen. En natuurlijk ziet het er cool uit  als je het kan.

Tegenwoordig zijn we verwend met het Bikepark Mook om de hoek. Er liggen daar Alpiene-waardige bikepark trails. Hoge kombochten, tal van tafels, gaps en mooie rockgardens. Het perfecte stukje grond om aan onze Airtime te werken dus.

Try to Fly heet onze nieuwste video en “try” hoort er echt nog bij. We zijn geen volleerde springers, al heeft de één het meer onder de knie dan de ander. Bram en Nico hebben de meeste tafels zichzelf al meester gemaakt en zijn toe aan de gaps. R(ik) werkt nog aan zijn tafelmanieren…

Met wat tips zijn de normale tafels te landen aan de andere kant, dus niet meer op het vlakke. Erg blij mee natuurlijk want dat is de basis om met de gaps aan de slag te gaan. Nico en Bram zijn alweer toe aan de gaps welke in Bike park Mook met steeds meer vertrouwen genomen worden.

Next step is dan de WhaleTail! Voor de Bikepark masters een simpele feature maar de mindfuck is hier groot. Gevoelsmatig kan hier veel fout gaan namelijk.

In ons programma worden we ondersteund door het Oer-MTB programma van Rick Koekoek en Laura Turpijn. Zij maken elke week een rooster met conditie, kracht en technische onderwerpen welke we moeten volgen. Zoals gezegd, op het enduro stuk maken we al lekkere stappen! Sterker, minder verzuring en we verslaan onze eigen “Strava PR’etjes” steeds gemakkelijker. Het motiveert om door te gaan!

by Rik Harms

Bike Components Enduro Race Vogezen

Je eigen pagina op Trail-addicts, dat kan! En het is gratis

Beheer je een bikepark, heb je een mountainbike gids bedrijf of heb je een prachtige reis gemaakt? Stuur ons jouw verhaal en krijg je eigen volledig gratis pagina op onze website!

Meer informatie

Bike Components Enduro race

Al vroeg in het jaar moesten we ons inschrijven voor deze Bike Components Enduro Race. Deze race behoort tot een van de mooiste volgens de kenners en vind plaats in het prachtige Vogezen, ook wel bekend als de Flowgezen. Uiteraard past het rijden van dit soort Enduro races perfect in ons programma “beter worden”, hier doen we het tenslotte voor.

Verwachtingsmanagement

We rijden met ons vieren richting de Vogezen, een kleine 6 uur rijden voordat we bij bikepark Lac Blanc zijn om eerst even in te rijden op de zaterdag voor de echte race, die op zondag plaatsvind. In deze samenstelling is de pikorde duidelijk: Martijn voorop, Kees Jan, Bram en dan myself. Zelf kennis is sleutel 😉 Na een heerlijke dag in het Bikepark pakken we de fietsen weer op en rijden door naar de camping vlak in de buurt van de start morgen. We zijn benieuwd, heel benieuwd wat er op ons te wachten staat! We kennen uit het verleden het niveau van de Enduro rijders in België wel een beetje en gezien onze ontwikkelingen hopen we toch stiekem iets verder uit de staart van alle kandidaten te kruipen, ietsje meer naar het midden met onze tijden…. Oke oke mijn tijden.

Zondag de dag, Racedag!

Het is zover, gespannen in de rij te wachten om ons start nummertje te halen en alvast rustig om ons heen kijkend wat onze tegenstand is. Al snel word het duidelijk dat we, tenminste aan de fiets en kleding, lastig kunnen beoordelen wat we kunnen verwachten. Iedereen ziet er snel uit, sommigen alleen nog sneller! Maakt niet uit, uiterlijk zegt niks toch?

4 stages, 4 klimmen, 34 kilometer, 1400 hoogte meters

Bordje op het stuur, transponder om de arm en klimmen maar. Het klimmen gaat lekker en merken dat we snel een hoop rijders kunnen inhalen. Het is een Enduro race dus de punten worden helaas nog niet uitgedeeld op basis van deze prestatie. Ondanks dat voelt het fijn je fit te voelen en lekker boven komt. Stage 1 passeren we in de klim al een paar keer zodat we een klein beetje kunnen spieken wat ons te wachten staat. De Bike Components Enduro race is namelijk (officieel) voor iedereen blind, niemand mag verkennen! Eenmaal boven mogen we dan eindelijk na een korte wachtrij de stage in duiken en dat doen we! Hartslag hoog en met volle concentratie vliegen we naar beneden. De eerste stage trakteert al direct op flow, technische passages met steile stukken. Niks te gek vooral heel erg leuk! Tijdens stage 1 word ik al direct ingehaald door wat Fransmannen. Niet dat je dan lekker kan aanhaken om hun spoor te volgen, nee ze zijn weg, heel hard weg!. Ondanks dat rijden we lekker door, harder dan voorheen met veel meer vertrouwen. Elke stage en met name stage 3 welke ontzettend lang is voorziet in “Epicnes”. Alleen maar dikke trails hier. Elke stage wordt ik ingehaald alsof ik stil sta het niveau is ongekend hoog.

Niet laatste hier in de Vogezen

Tja niet laatste is dan het eind oordeel, toch gaan de mondhoeken nu niet naar beneden van ontevredenheid. Zwitsers en fransen voerde hier de boventoon en reden onwijs hard. Met het OerMTB programma van Laura en Rick willen we beter worden en dat ben ik geworden, zonder twijfel! Harder met meer vertrouwen, daardoor met veel meer plezier J

Meer informatie over de Enduro Race

by Rik Harms

Steigerung interval training - Wat is dat?

Ik Steigerung, Jij Steigerungt wij steigerungen!

Ja ja geloof het of niet maar we zijn flink aan de slag gegaan met steigerung. Mocht je nu denken: die lui zijn helemaal de weg kwijt. Dan klopt dat 😉 we hadden namelijk GEEN IDEE!

Beter worden mountainbike training

Elke week krijgen we van #OERMTB een nieuw trainingsschema voorgeschoteld en braaf als we zijn volgens we dat op de letter. Zo ook deze week. Meestal staat er voor het weekend een langere training gepland met wat specifieke opdrachten. Intervalletjes, powerstarts, hoge cadans lage cadans enzovoorts. Vandaag stond er echter iets totaal anders: Steigerungen.

Na 20 minuten warmdraaien op de paarse route van Nijmegen Groesbeek begon het feest, die steigerungen dus. Voor we konden beginnen moesten we eerst eens even opzoeken wat dat nou precies betekend. Na wat zoekopdrachten kwamen we uiteindelijk via aan hardloop website op de juiste informatie.

Een Steigerung is in een korte periode langzaam opbouwen tot aan je topsnelheid. In ons geval moesten we onze mountainbikes dus binnen 60 seconden op topsnelheid hebben. Dat dan maar liefst 6 keer op de route wat toch een stuk zwaarder blijkt dan verwacht….

Achteraf bleek trouwens dat “read the fucking manual” ook hier van toepassing was. Voordat we op internet opzoek gingen naar wat een steigerung nou precies inhield hadden we ook gewoon de beschrijving van Laura even kunnen lezen, het stond er gewoon bij 😉

Meer over onze challenge

by Rik Harms

De “Race-lijn” analyse

De “Race-lijn” analyse

Ken je de videos van Cathrovision op Pinkbike? Dan weet je dat in je een downhill-race wint op lijnkeuze. Je hoeft niet overal “crazy fast” te rijden, maar je moet júíst weten op welke segmenten je gas kunt geven en tijd winnen op je concurrenten door een slimme lijnkeuze. “Exit speed” is het belangrijkste: met zoveel mogelijk snelheid uit een technische sectie komen.

Trails in de bergen rijden wij normaalgesproken blind en zonder voorkennis. Daarom is het nu voor het eerst dat we video’s opnemen van wat technische secties en achteraf bekijken of we verschillen zien in lijnkeuze en de snelheid.

Dit doen we nog steeds in Nederland; op de Wijchenseberg. Het zijn maar korte secties. Maar we zien al wat verschillen. Is de inside-line sneller? Is laag blijven bij een jump sneller? Check de video!

by Nico Rooks