Je zou kunnen zeggen dat ik nog “een rekening te vereffenen had” met Slovenië. Dat klinkt negatief, maar nee: het gaat om de gemiste trails! Vorig jaar hebben we de laatste dag moeten laten schieten om privéredenen. Bikegalaxy – Mark Westmaas – beloofde ons dat we echt iets gingen missen! Jammer, dat doen we dan wel later een keer.

Nu ontstond de gelegenheid dat ik kort even naar Slovenië kon komen om inderdaad de rekening te vereffenen 😀
Hop, om 6 uur ‘s ochtends de trein in en jaja ergens rond de middag stond ik in hartje Ljubljana. Mark kwam aangevlogen, broodje gefixed en direct door naar de bike-rent waar een mooie KTM 150mm 29er op me stond te wachten.

Letterlijk in Ljubljana ligt een berg (heuvel) waar een actief groepje trailshapers actief is. Op deze plek wordt sowieso erg actief buiten gesport; wandelaars, hardlopers en dus een hoop mountainbikers. Sommige duwde hun downhill bak puffend en steunend in deze extreem warme april dag omhoog, anderen trapte hun enduro bakken omhoog. Het is een vergevingsgezinde klim. Net kort genoeg, maar lang genoeg om een mooie afdaling te maken.

Elke afdaling is werkelijk puur fun! Overal tabletops en perfect geshapte berms. De eerste afdaling is vol met flow, wel iets te “bikeparkie” voor mij. Ik houd meer van natuurlijke trails en daar mag dan best wat flow aan toegevoegd zijn. Nu wil ik ook weer niet de zuurpruim zijn hoor, dit is hoe dan ook pure fun! Afdaling twee is eigenlijk qua opzet hetzelfde maar dan met veel meer wortels en “oneffenheden”. Kijk! Dat willen we hebben 😀 Afdaling drie idem dito, en wederom nog natuurlijker. Eén ding wist ik al zeker: Bikegalaxy heeft niet overdreven… Dit is tof!

De laatste afdaling is volledig natuurlijk. Mark en ik komen de afdaling telkens met zo’n grijns naar beneden dat we elkaar alleen maar hoeven aan te kijken; we gaan nog een keer! Vol met leuke drops, mini ridgelines, berms, dikke wortelpacks en her en der wat “oei’ en “och” momentjes. HEERLIJK!! Na 3x deze “laatste afdaling” te hebben gedaan tijd om naar het appartement te gaan. Eten, slapen en klaar maken voor morgen.

Vandaag rijden we naar de grens met Italië bij Trieste aan de zee. Hier ligt volgens Mark ook weer veel moois op ons te wachten! Als we alles rijden doen we een ruime 35 kilometer met dik 1500 hoogtemeters. Ikzelf moet op tijd weer weg dus hopen dat we dit allemaal gaan halen.

We bouwen de dag rustig op met een de langste klim… O ja qua trail dan! Lekker flow naar beneden raggen en ook hier word je telkens verrast met de mate van onderhoud, zonder af te doen aan de ruigheid van de ondergrond is alles goed onderhouden. Kombochtje hier en daar om de snelheid er lekker in te houden, en we vliegen naar beneden. Hoppa, tijd om de vallei te doorkruisen en Italië in te gaan. Deze ochtend wordt alleen maar mooier. Met regelmaat roepen we elkaar. Mark!!! Terug!!! Deze drop doen we nog een keer 😀

Zonder elke trail in detail door te nemen kan ik zeggen dat het steeds vetter en steiler wordt! Onze laatste afdaling (officieel de éénnalaatste) van vandaag voorziet dan ook in aardig wat schrikmomentjes. Gelijk vanaf de start is het duidelijk. De eerste sectie gelijk steil met meerdere step-offs zonder overzicht… Oké adem in adem uit en toch gereden, gelijk terug lopen en nog eens rijden. Met deze overwinning in de benen lekker door gereden en op één sectie na (off-camber gravel glad met afgrond) alles kunnen rijden.

Ja hier is echt alles te vinden! Voor de beginnende mountainbiker is er veel flow te vinden en voor de ervaren endurorijder is er genoeg aan uitdaging te vinden. Voldaan rollen we terug naar de auto, terug naar de realiteit: Werk.

Mark en Bikegalaxy bedankt voor het regelen van alles! voor meer info mark@bikegalaxy.si