Ieder jaar bezoeken wij Erik en Jessica in hun Chalet om door hen gegidst te worden over de meest mooie paadjes rond om Verbier. Altijd lift/shuttle supported omhoog en vooral heeeeel vaak naar beneden! Nu, zo vroeg in het seizoen, zijn de liften dicht en een shuttle mogelijkheid is er door omstandigheden nog niet. No Problem, dan maar eens de “backcountry” mogelijkheden onderzoeken in het gebied.

Je hoeft geen diehard downhiller te zijn..

We horen nog wel eens de “XC” rijders zeggen dat de Alpen te heftig zijn. Die uitspraak snappen we volledig. Wanneer iemand een foto in de Alpen maakt is dat niet van een sexy klim, maar van een DIKKE afdaling in een bikepark of lastige singletrail. Toch is dat zonde! Ook de XC rijder kan hier echt zijn hart op halen. De klimmen zijn prachtig en uitdagend. Ze zijn lang (logisch) en de omgeving is prachtig. De downhills zijn naar keuze. Je kunt alles zo moeilijk maken als je zelf wilt, maar er is ook voldoende te vinden waar je met een reguliere XC fiets prima kan rijden

Klimmen, klimmen en nog meer klimmen

Het moest er dan toch maar eens van komen. Ik had bij Erik aangegeven dat ik graag wilde trainen, klimmen dus! Om niet beperkt te zijn tot 1 dal rijden we het eerste deel van de klim met de auto. We worden halverwege afgezet en daar waar het asfalt overgaat in een gravelpad pakken we de fietsen en rijden met de welbekende benenwagen verder omhoog. We moeten over de top zodat we onze eerste afdaling naar het andere dal richting Martigny kunnen inzetten. Best even wennen, maar ondanks onze wat overkill fietsen, klimmen we met een gestaag tempo door naar boven. Eenmaal aan de noordkant begint de vers gevallen sneeuw steeds meer de overhand te krijgen op de paden. De laatste 200 meter leggen we dan ook lopend af, de sneeuw is hier nog ruim een halve meter diep!! De daaropvolgende afdaling is door de sneeuw bijna niet te doen, maar zodra de sneeuw op de trail helemaal weg is vinden we onze flow en raken enthousiast. Nu kiezen we ook gezien het soort fietsen dat we mee hebben de wat technischere afdalingen. Erik vertelt dat hier tal van mogelijkheden zijn om over af te dalen, van zeer technisch tot prachtige XC afdalingen. Na dit kleine sneeuwavontuur komen we nu gelukkig op een aantal klimmen van telkens een meter of 300.  Hier kunnen we rustig omhoog trappen, de trails zijn hier heerlijk flowy en zo raken we steeds meer in onze hum. Halverwege de afdaling bezoeken we een vriend van Erik en kunnen daar een koffie scoren. Een zeer welkome afwisseling om de beentjes even rust te geven. Vanaf hier kunnen we de keuze maken om verder af te dalen naar Martiny om daar de trein terug te pakken richting het chalet van MTB Verbier. Of we klimmen weer helemaal omhoog en rijden vanaf de top terug naar het chalet. De keuze was simpel, terug omhoog en vanaf daar naar beneden!

Chips bier en onderuit!

De laatste kilometers waren (voor mij) op het tandvlees! We hebben heel veel geklommen vandaag en met slechts 2 powerbars in de maag waren we niet helemaal voorbereid op de afstand die we hebben gereden. We zaten gewoon te lekker op de fiets om eerder af te haken. Het was een zeer aangename afwisseling om zo self-supported overal heen te klimmen. Je komt op nog meer bijzondere plekken in de bergen waar je normaal niet kan komen. Het oordeel dat dit gebied alleen voor de ervaren all-mountain of Enduro rijder is klopt simpelweg niet. Als XC’er kun je hier ook echt prima terecht. Wellicht is het wel verstandig om, als je geen fully 29’er hebt, er 1 te huren. Zo heb je net even wat meer zekerheid en veiligheid. Voor nu hebben we een dringende zout en vocht behoefte!!! Het eerste biertje slaan we achterover en de bak chips rammen we naar binnen…

Voor meer informatie over MTBVerbier: www.mtbverbier.com